Maar elk plan en idee werd niet haalbaar geacht. Een van de ideeën was bijv. om de grond waarop een houten noodschool was gevestigd te kunnen gebruiken als oefenveld. Het schoolgebouw stond in de nabijheid van het van voetbalcomplex en al een jaar leeg, met als gevolg dat het gebouw ten prooi was gevallen aan slopende jeugd. Door dit terrein ter beschikking te stellen aan Zilvermeeuwen, zouden zowel de gemeente als Zilvermeeuwen een probleem minder hebben. Maar ook dit idee belandde helaas in een gemeentelijke prullenbak. Wat moest er gebeuren om uit deze impasse te geraken?
Het complex van Zilvermeeuwen was destijds gelegen aan de Wibautstraat, alwaar zich 4 voetbalvelden bevonden. Drie van de velden behoorden toe aan Zilvermeeuwen en het vierde veld wed bespeeld door een andere voetbalvereniging: Zaanse Boys. Zilvermeeuwen had weliswaar 3 voetbalvelden, maar geen apart trainingsveld, waardoor een van de drie velden tevens dienst moest doen als trainings-accommodatie. En een ieder die al langer in de voetballerij meeloopt, weet wat er met een veld gebeurt als dit wordt benut voor trainingsactiviteiten. Dus in feite moesten De Meeuwen het dus doen met twee volwaardige voetbalvelden.
Zilvermeeuwen was een grote vereniging met 35 voetbalelftallen, dus het probleem zal u duidelijk zijn. De gemeente gaf uiteindelijk goedkeuring aan het idee om een zgn. “Romneyloods” op het terrein te plaatsen, waarin trainingen konden plaatsvinden, met als gevolg dat het trainingsveld ontlast kon worden.
Tijdens de ledenvergadering van 25-9-1969 maakte voorzitter Knuijsting bekend dat Zilvermeeuwen een Romney-loods had aangeschaft ter waarde van fl. 15.000,-. De afmetingen van de loods waren 30 meter lang, 11 meter breed en 5½ meter hoog. De bodem van de loods werd voorzien van een zandlaag van 100 m³. De loods zou worden geplaatst aan de Zuiddijkkant achter het veld dat destijds nog in gebruik was door Zaanse Boys. Bij slecht weer en dito omstandigheden van het trainingsveld werden de trainingen gegeven in de trainingsloods.
Hele generaties voetballers zijn met deze loods opgegroeid, en het moet gezegd de trainingen op de zandbodem waren leuk, amusant, maar zeker ook heel erg zwaar. Rondjes lopen in het rulle zand en een dampende luchtvochtigheid, doet soms snakken naar adem, maar dat mocht de pret niet drukken.
De trainingsloods heeft zeker aan de verwachtingen voldaan, want menigeen denkt nog met een vleugje weemoed terug aan de trainingen in de “zandbak”.
