Immers op dat moment (1965) is de Eerste Klasse het hoogst mogelijk haalbare in het amateurvoetbal, dus te vergelijken met de huidige Topklasse. Ruim vierduizend (4.000 !!) toeschouwers waren getuige van een ontzettend spannend voetbalduel, waarin rechtsbuiten Bart Jacobsen 11 minuten voor het eindsignaal aan alle onzekerheid een einde maakte door het winnende doelpunt (2-1) binnen te knikken.    

Onder de vele toeschouwers bij dit kampioensduel waren tot ieders verbazing ook aanwezig de heer en mevrouw Kuyt, destijds woonachtig aan de Meidoornstraat te Zaandam. Het echtpaar Kuyt verbleef al geruime tijd in Zuid-Afrika. Ruim 4½ maand al reisden zij rond in Zuid-Afrika, maar vooral waren zij op bezoek bij de aldaar in de plaats Klerkdorp (in de omgeving van Johannesburg) woonachtige Jan Gijben.

De heer en mevrouw Kuyt waren fanatieke supporters van Zilvermeeuwen en bleven in het verre Zuid-Afrika via toegezonden krantenberichten op de hoogte van de verrichtingen van hun favoriete voetbalclub. Toen het ernaar uit ging zien dat Zilvermeeuwen geschiedenis ging schrijven door via een kampioenschap naar de Eerste Klasse te promoveren, wilden zij maar één ding: zo snel mogelijk terug naar Zaandam om Zilvermeeuwen kampioen te zien worden! Dus beëindigden zij plotsklaps hun droomvakantie, pakten de koffers met maar één doel: op tijd terug zijn om “De Meeuwen” de nodige steun te bieden. Het lukte hen een vliegreis te regelen en via tussenstops in Turkije en Spanje belandden zij uiteindelijk in Parijs. Vanuit de Franse hoofdstad vertrokken zij vervolgens met de trein naar Zaandam om gelukkig tijdig op het Zilvermeeuwen-veld aanwezig te zijn om met “hun” Meeuwtjes het grandioze kampioensfeest mee te kunnen maken.         

Met de titel van Zilvermeeuwen kwam er toch nog een “happy end” aan de vakantie van het echtpaar Kuyt, en hiermee zorgden zij voor een uniek voorbeeld van echte clubliefde